
Deskundig met hart en ziel
Autisme als kracht in het werk

Zorgen voor wordt zorgen met
Vrijwilliger én vriend

Tijd voor nieuwe paden
Van welzijnsondersteuner naar helpende

Zorgen voor wordt zorgen met
Zwagers op de duofiets

Tijd voor nieuwe paden
Slimme zorg met technologie

Zorgen voor wordt zorgen met
Samen fietsen, samen genieten
Zwagers op de duofiets
Aart Bijsterbosch woont sinds een half jaar bij Coloriet Laarhof. Twee keer per week wordt hij daar opgezocht door Henk van der Scheer, al meer dan vijftig jaar zijn zwager. Als het even kan, trekken zij er met een duofiets op uit en genieten met volle teugen van de natuur. ‘Aart vindt fietsen heerlijk, maar ik net zo goed!’
Aart is een echt buitenmens. Van jongs af aan was hij op het land te vinden om aardappels te rooien of met de trekker de akkers te bewerken. Later was hij vaker in de tuin dan in zijn huis te vinden. Vanaf het moment dat hij bij Coloriet Laarhof kwam wonen, was het buiten zijn niet langer vanzelfsprekend. Daarom besloot Henk om zijn zwager toch naar buiten mee te nemen op een manier die dat voor hen mogelijk maakt: de duofiets.
Zorgen voor wordt zorgen met

‘Ik ben heel dankbaar dat ik dit op mijn leeftijd nog voor Aart kan doen. Hoewel, ik doe het ook voor mezelf.’
De wind door zijn haren
‘Ik zag een flyer over de duofiets,’ vertelt Henk. ‘Toen dacht ik meteen: dat is iets voor Aart! Het is een fantastisch middel om hem naar buiten te halen en hem de wind weer te laten voelen. Het had nog wel wat voeten in aarde om het te regelen, maar Welzijn heeft me daarbij goed geholpen. Als het even kan, trekken we eropuit en Aart vindt dat geweldig.’
Zo mooi
‘Hartstikke mooi,’ vult Aart aan. ‘Fietsen is fantastisch. Je ziet de vogels vliegen, naar beneden duiken en zachtjes weer omhooggaan, dat is zo mooi. En de meerkoetjes aan het water, die zijn ook zo mooi. We fietsen ook wel door de bossen. Laatst zagen we grote varkens. Je ziet van alles, te veel om op te noemen…Zo mooi.’


‘We zijn al meer dan vijftig jaar zwagers, nu zijn we ook maatjes geworden.’
Van zwagers naar maatjes
‘Als het regent, kunnen we niet fietsen. Maar ik kom elke week, nooit sla ik over. Dan gaan we gewoon binnen dingen doen,’ vervolgt Henk. ‘Maar het liefst zitten we op de fiets. Aart vertelt aan iedereen die hij spreekt hoe fijn hij het vindt. Wanneer familie bij hem op bezoek komt, brengt hij het altijd wel ter sprake dat hij met mij gaat fietsen. Hij is er helemaal vol van. We zijn al meer dan vijftig jaar zwagers, nu zijn we ook maatjes geworden. Op de fiets moet je elkaar vertrouwen, en dat vertrouwen hebben wij. Ik ben heel dankbaar dat ik dit op mijn leeftijd van 81 jaar nog voor Aart kan doen. Hoewel, ik doe het ook voor mezelf. Want ik ben verbaasd over hoe ontzettend veel ik ervoor terugkrijg.’
Henk besluit: ‘Aart, ik weet natuurlijk waar dit verhaaltje eindigt, maar ik hoop dat we nog veel tijd krijgen om eropuit te gaan. We hebben een fijne tijd samen op de duofiets, en ik hoop dat dat nog lang mag duren.’
